Studi Kata
irik
irik [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
irik v, meng·i·rik v 1 menginjak: ia ~ barang itu sehingga terbenam ke air; 2 menginjak atau menebah agar terlepas dr tangkainya (tt padi kering, kacang, dsb);
peng·i·rik n 1 orang yg mengirik; 2 alat untuk mengirik;
irik [THESAURUS]
1irik, mengirik v memijak, mencecah, mengencang, mengenjak, mengentak, menginjak, menjejak, melinjak, memijak-mijak
