Studi Kata
merancung (root: rancung)
merancung [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
ran·cung a runcing dan tajam (spt kalam);
me·ran·cung v meraut (mengasah) supaya runcing: ~ kalam;
pe·ran·cung n alat untuk merancung;
pe·ran·cung·an n proses, cara, perbuatan merancung
