Studi Kata
menjengkot (root: jengkot)
menjengkot [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
jeng·kot /jéngkot/ a timpang; pincang;
ber·jeng·kot v berjalan timpang (kaki yg sebelah seakan-akan menggantung);
men·jeng·kot v berjengkot
jeng·kot /jéngkot/ a timpang; pincang;
ber·jeng·kot v berjalan timpang (kaki yg sebelah seakan-akan menggantung);
men·jeng·kot v berjengkot
pada halaman