Studi Kata
mencerkau (root: cerkau)
mencerkau [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
cer·kau v, men·cer·kau v menangkap (memegang) dng tangan (cakar, mulut); mencengkam; mencengkeram; mencekau
mencerkau [THESAURUS]
1cerkau, mencerkau v membekam, mencekam, mencekau, mencengkam, mencengkau, mencengkeram, menerkam, merangkam
