Studi Kata
menambungi (root: tambung)
menambungi [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
tam·bung a sifat tingkah laku yg tidak baik; kurang ajar; nakal;
me·nam·bungi v berbuat kurang ajar kpd
tam·bung a sifat tingkah laku yg tidak baik; kurang ajar; nakal;
me·nam·bungi v berbuat kurang ajar kpd