Studi Kata
bengkil
bengkil [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
1beng·kil a bengkak
2beng·kil a, ter·beng·kil-beng·kil a susah payah (melakukan sesuatu): ia berkayuh mudik menongkah arus itu dng -
1beng·kil a bengkak
2beng·kil a, ter·beng·kil-beng·kil a susah payah (melakukan sesuatu): ia berkayuh mudik menongkah arus itu dng -