pa·wang n orang yg mempunyai keahlian istimewa yg berkaitan dng ilmu gaib, spt dukun, mualim perahu, pemburu buaya, penjinak ular;
-- belat orang yg empunya belat; -- buaya orang yg pandai menangkap atau menjinakkan buaya; -- buru ahli berburu; -- darat pawang yg melakukan pekerjaannya di darat; -- gajah orang yg pandai menangkap atau menjinakkan gajah; -- hujan orang yg pandai menolak hujan; -- hutan orang yg tahu benar tt hal-hal yg berhubungan dng hutan; -- jermal pawang belat; -- laut pawang yg melakukan pekerjaan yg berhubungan dng laut, msl mengenai cuaca, angin, gelombang di laut; -- lebah orang yg dapat menjinakkan lebah dan kebal thd sengatannya; orang yg ahli tt lebah; juru cari madu; -- perburuan pawang buru; -- pukat orang yg ahli menangkap ikan dng pukat

¹pawang n bomoh, cenayang, dukun, malim, paranormal, poyang;

-- gajah serati;

berpawang v berbomoh, berdukun

healer kb. pengobat, dukun, penyembuh.