Studi Kata
sunyata
sunyata [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
su·nya·ta Jw n, ke·su·nya·ta·an n kebenaran atau kenyataan (dl ilmu tasawuf atau agama): alam -; ilmu -
su·nya·ta Jw n, ke·su·nya·ta·an n kebenaran atau kenyataan (dl ilmu tasawuf atau agama): alam -; ilmu -