Studi Kata
mengencongkan (root: kencong)
mengencongkan [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
1ken·cong /kéncong/ a pencong; serong
me·ngen·cong·kan v menyebabkan kencong; membelokkan
~ bibir mengerotkan bibir; ~ perkataan membelokkan perkataan orang
2ken·cong /kéncong/ n 1 tumbuhan yg kayunya cukup keras; Ellipeia nervosa; 2 kayu kencong
mengencongkan [THESAURUS]
1kencong a bengot, berong, erot, genyot, mencong, mengot, mengsol, miring, pencong, perot, pesong;
mengencongkan v membengkokkan, mengerotkan
untuk membuka halaman teks alkitab saja. [